Bundan kısa bir süre önce yaşayacaklarımızı hayal et deseler hiç kimse dünyanın tamamıyla birlikte kolektif bir şekilde etkileneceğimizi hesaba katamazdı. Çalışmak ve zorunlu işler haricinde hemen hepimiz evdeyiz. Bu durumdan insanlar aşırı bunalmış vaziyette. Peki evde kalmak mı en çok bizim canımızı sıkan şey sizce?
Günlerdir üzerine çok düşünüyorum (takdir edersiniz ki üzerine düşünecek vaktim çok oldu). İnsanları tedirgin eden, sıkıntıya sokan evde oturmak değil. Normal zamanda da günlerce evden çıkmayan insan da aynı şikayette bulunuyor. Çünkü BELİRSİZLİK. Bu yaşanılan pandeminin (dünya genelinde görülen salgın) en dehşet verici kısmı belirsizlik duygusu. Evde ne kadar kalacağız, belirsiz. Okullar açılacak mı, belirsiz. Sınavlar ertelenecek mi, belirsiz. İş yerindeki şu proje devam edecek mi, belirsiz. Gideceğin düğün nişan kutlamalar iptal mi, belirsiz. Yaz için tatil almıştın gidebilecek misin, belirsiz. Terfi edecektin nisanda o iş noldu, belirsiz. Mayısta konferansa gidicektin, belirsiz. Patron işler bozuk diye seni çıkaracak mı, belirsiz.
Tüm bu kocaman belirsizlik bulutu yanında artık bir de ikinci bir kavram; GEREKSİZ. Dip boyan gelmiş boyatman gerek hemen, gereksiz. Spor salonuna yazılacaktın bu ay, gereksiz. Diş taşlarını temizletecektin bu hafta randevun vardı, gereksiz. Baharlık monta ihtiyacın var, gereksiz. Haftasonu nereye gitsek planı yapmak, gereksiz. Bu listeler daha uzar. Belirsizlikler ve gereksizler silsilesi içinde insan ister istemez bocalıyor.
Peki ne yapacağız?
Hani şu evde kişisel gelişin diyen bir kitle ve evde kişisel gelişin diyen kitleye sinirlenen bir kitle var ya. İşte ben olaya farklı bir pencereden bakma taraftarıyım. Kaygıyı yönetemiyoruz tam olarak şu anda, çünkü kaygımızın tam olarak ne zaman dineceği de belirsiz. Peki duvar izlemekten, yemek yemekten ve sosyal medyaya girmekten başka ne yapabiliriz. Evde spor yapın, meditasyon yapın, film izleyin, ekmek yapın önerilerini her yerde okuduğunuzu ve bir kısmını tatbik ettiğinizi varsayıyorum.
Günlük, haftalık, aylık, dönemlik, yıllık planlarınızın BELİRLİ VE GEREKLİ olduğu zamanda hiç düşünmeden geçirdiğiniz bir şeyi gözden geçirin: HAYATINIZI. Mesela süslenip dışarı çıkmak gibi basit bir aktivite bile sizi nasıl da hayata bağlıyormuş. Bir sebepte kolayca ölebilen bir canlı olarak hayatınızdan gerçekten beklentiniz ne tam olarak? Nereye gideceğini düşünüyordunuz? Gerçekten önemli olduğunu düşündüğünüz her şey kapının dış tarafındayken size hayatınız ne kadar anlamlı geliyor? Sizi siz yapan şeyler ve hayatınızı daha dolu yaşadığınızı düşündürecek şeyler bir anda elinizden giderse yahut erişiminiz engellenirse siz nasıl yaşayacaksınız? Bu sorular zor ve hatta yıpratıcı olabiliyor. Ancak kendi benliğinizle aranıza şu an hali hazırda kimse giremezken, planlar, hayaller tüm belirsizlikleriyle kapının dışındayken şu an oturun da hayatınızın bundan sonrası için neler yapabilirsiniz, onu yeniden inşa etmeniz gerekirse elinizde neler var bir üzerine düşünün isterim. Gerçekten istediğiniz şeyleri gözden geçirmek insana umut aşılıyor.
En kısa sürede hayatlarımızı diğer hayatlarla kesiştirebileceğimiz günlerin gelmesi dileğiyle.
Sevgiler.
Ebru Keser Kayrak